Plagiat Małgorzaty Chomicz!!!

Nad rzeką Łyną w głuchych borach,

Jest zwierzęce Biuro Porad,

Gdzie urzędując co niedziela,

Stary Puchacz rad udziela,

(…)

Frunie Sójka z plikiem książek,

-Już myślałam, że nie zdążę,

Komar, owad pospolity,

Rodzaj żeński, jadowity,

Dawno temu, w lasach mroku

Udawała, że od roku,

Pisze pracę samodzielnie,

Gdy zrzynała ją bezczelnie.

(…)

Wnet policja się zjawiła,
Sprawę szybko wyjaśniła,
Jakież było ich zdziwienie,
Gdy podano wyjaśnienie?

Bo nie przyszło im do głowy,
że licencjat Chomiczowy!

To zwyczajny plagiat w świecie,

Jeśli tego już nie wiecie.

Autor zapomniany i nieznany ( dla informacji prof. Czachorowskiego)

Plagiat Małgorzaty Chomicz

fot. źródło: www.olsztyn24.com.pl

Od dłuższego czasu wiele życzliwych mi osób zwracało mi uwagę na okoliczność, iż prof. Małgorzata Chomicz, którą doskonale Państwo znacie z jej „anonimowej” roli w oskarżaniu mnie przed Centralną Komisją, dopuściła się kradzieży intelektualnej w swojej pracy dyplomowej pt. „Plakat – dzieło sztuki czy dokument społeczny”, złożonej na Wydziale Pedagogicznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie.

W czwartek 28 listopada złożyłem w archiwum naszej Uczelni wniosek o udostępnienie pracy dyplomowej Małgorzaty Chomicz, która tam jest przechowywana.

Po otrzymaniu kopii pracy wykonanej  w archiwum UWM, przez pracownika tej placówki i po przeanalizowaniu tekstu, nie mogłem uwierzyć własnym oczom. Praca dyplomowa Małgorzaty Chomicz to

JEDEN WIELKI PLAGIAT !!!!

Nie będę gołosłowny. Poniżej zamieszczam szereg zdjęć pracy dyplomowej M. Chomicz i zdjęć źródłowych, skąd pochodzi tekst, który przypisywała sobie „autorka” tejże „pracy”.

W pracy celowo i świadomie ukryto zapożyczenia, gdyż praca ta nie posiada przypisów lub cudzysłowów w miejscach gdzie M.Chomicz dokonywała ordynarnych „zapożyczeń”.

Jej praca to nie wykład uzupełniający dorobek artystyczny, jak to ma miejsce w przypadku doktoratu, czy habilitacji na kierunkach artystycznych. Ta praca jest typową pracą teoretyczną, o charakterze monograficznym, a to że jest PLAGIATEM, to już sarkastycznie powiem – to szczegół.

Pragnę zauważyć, że nie jest to praca przypisywana M. Chomicz, jak to „robiono” w moim przypadku. PLAGIAT JEST PRACĄ MAŁGORZATY CHOMICZ i tego nie da się zmienić, ani przykryć bezczelną i zakłamaną publicystyką Sochy.

Jak Pan prof. Czachorowski teraz się czuje „ w tym zacnym gronie” (to pańskie słowa) plagiatorki i intrygantki oraz kłamczuchy. Powiadają, że jabłko pada niedaleko od jabłoni, a swój ciągnie do swego. No, ale żeby nie być znowu oskarżonym, że „w bardzo brzydki sposób i na bardzo niskim poziomie intelektualnym obrażam zarówno osobę, która przesłała dokumenty do Centralnej Komisji  jak i inne osoby zabierające głos w tej sprawie” przejdę do rzeczy.

Podpisuję się pod Pańskimi słowami „Znacznie ważniejsze jest załatwianie sprawy. To decyduje o wizerunku całej społeczności. Nie tyle problem w tym, że ewentualnie gdzieś popełniono plagiat ważne jak my na te zjawiska reagujemy”.

WŁAŚNIE!!!  Ciekawe jak zareagują na ten fakt władze naszej Uczelni w osobach JM. Rektora i Prorektora Białuńskiego, uczulone na wszelkie przejawy „naruszania norm etycznych” na naszym Uniwersytecie,   jakie będzie teraz „profesorskie gadanie”  profesora Czachorowskiego, jak zareagują media z „Debatą” na czele i jej czołowym Małym Wielkim Manipulatorem niejakim Sochą. Co na to panowie Marek Wroński i Józef Wieczorek.

Pragnę w tym miejscu zwrócić uwagę, że w świetle prawa fakt popełnienia przez Małgorzatę Chomicz plagiatu w swojej pracy dyplomowej skutkuje pozbawieniem tytułu zawodowego magistra i nieważnością nadanych następnych stopni doktora i doktora habilitowanego.  

PS.

Jakże teraz nowego znaczenia nabierają słowa M.Chomicz, która w odpowiedzi na mój pozew pisała o rzekomo mojej pracy: „Pozwana miała niegdyś w swoich zasobach pracę Szymona Bojko pt. „Polska sztuka plakatu” (Warszawa 1971), (…) a wynik konfrontacji pozwalał na jednoznaczną konstatację, że praca jest w dużej mierze kompilacją z dzieła Szymona Bojko”.

No, właśnie !!! teraz chyba już wszyscy wiedzą po co miała książkę Sz.Bojko. Tylko ta zakłamana kobieta już się sama pogubiła w swoich kłamstwach, albowiem musiały jej się pomylić prace. OSKARŻAJĄC MNIE – PRZEGLĄDAŁĄ SWOJĄ PRACĘ !!!  gdyż „treść samej pracy intrygowała pozwaną, bowiem wydawało się jej, że jej treść  jest jej znana skądinąd” (cytat z odpowiedzi na pozew autorstwa M.Chomicz)

Pro memoria pani Chomicz: „kto mieczem wojuje ten od miecza ginie”.